Yorokobu Mag - Portada Yeni Yılı
Yorokobu Mag - Portada Noviembre
ile baimu_studio @baimu_studio
- 637
- 19
- 3
(İspanyolca dilinden otomatik çeviri)
"14 Ekim gecesi Baimu bir telefon aldı. Stüdyo, havayı karartan o sonbahar sessizliğine gömüldü ve telefon sağır edici bir şekilde çaldı. İllüstratör, makineleri ve kağıtları arasında, arka odada daldığı konsantrasyondan irkilerek uyandı.
Çağrı aceleyle geldi. İşi istemelerinden önce zaman daralmaya başlamıştı.
Baimu daha düşünemeden kabul etti. Gece daha da karanlık, daha da uzun ve daha da berbat bir hal aldı. Üzerinde çalıştığı çarşafları yere fırlatıp masaya yeni bir çarşaf koydu. Kusursuz beyazlık, kara bir deliğin derinlikleriyle aynı baş dönmesini yaratıyordu. Zamanın kolları batmaya başlıyordu.
Baimu masanın üzerindeki kağıdı koparıp havaya fırlattı ve haykırdı:
–Sen değilsin! Yenmem gereken ilk düşman kendim. Ben hayaletlerim ve korkularımım.
Genç adam odanın içinde dönmeye başladı. O kadar hızlı dönüyordu ki, gölgeler bile başını döndürdü.
–Bunu başarabilecek miyim? Zamanında yetişebilecek miyim? Yeterince iyi bir konsept oluşturabilecek miyim?
Dehşet Baimu'nun tenine sinmeye başladı. Onu o kadar sardı ki masaya geri döndü, bir avuç kağıt ve kalem alıp masanın üzerine saçtı. Bilgisayar faresini alıp sert hareketlerle hareket ettirmeye başladı. Hayalet sahneleri ve klasik siyah beyaz korku filmi posterleri zihninde uçuşuyordu.
Kompozisyona gecenin parıltıları ve korkunun gölgeleri girdi. Pikseller çatırdadı, harfler titredi.
"Onlar," dedi Baimu. "Yaratıcı zihnin ışıkları ve gölgeleri."
20 Ekim sabahı, yoğun bulutların arasında doğdu. Baimu bilgisayarını açtı ve Yorokobu dergisinin Kasım sayısının bu kapağını gönderdi. Zamanında gelmezse onu boğmak için amansızca bekleyen saatin akrep ve yelkovanı, geriye yaslanmak zorunda kaldı. Çizerin dehası korkuyu bastırmıştı. O zamanlar hiçbir şey, eserinin güzelliğinden daha korkutucu değildi.
Orijinal metin: Mar Abad (Yorokobu'nun kurucu ortağı)
"La noche del 14 de octubre Baimu recibió una llamada. El estudio estaba sumido en ese silencio otoñal que tiñe el aire de negro y el teléfono sonó atronador. El ilustrador salió de un susto de la concentración que lo tenía absorto, entre sus máquinas y papeles, en la habitación del fondo.
La llamada venía con prisa. El reloj había empezado a correr antes de que le pidieran el trabajo.
Baimu, antes de pensarlo, aceptó. La noche se hizo entonces más negra, más larga, más abismal. Tiró al suelo las hojas en las que había estado trabajando y colocó sobre la mesa una nueva. El blanco inmaculado producía el mismo vértigo que las profundidades de un agujero negro. Las agujas del tiempo empezaban a pinchar.
Baimu arrancó el papel de la mesa, lo tiró al aire y exclamó:
–¡No eres tú! El primer enemigo que he de batir soy yo mismo. Yo soy mis fantasmas y mis temores.
El joven empezó a dar vueltas por la habitación. Lo hacía tan rápido que mareó a las sombras.
–¿Podré hacerlo? ¿Llegaré a tiempo? ¿Seré capaz de crear un concepto lo suficientemente bueno?
El terror empezó a escalar por la piel de Baimu. Tanto lo atrapó que volvió a la mesa, cogió un puñado de papeles y lápices, y los esparció sobre el tablero. Agarró el ratón de su ordenador y empezó a moverlo en trazos secos. Entre sus pensamientos se insinuaban escenas fantasmagóricas y carteles de películas clásicas de horror en blanco y negro.
Los destellos de la noche y las umbrías del miedo se adentraron en la composición. Los píxeles crujían, las letras convulsionaban.
–Son ellas –dijo Baimu. –Las luces y las sombras de la mente creativa.
La mañana del 20 de octubre despertó entre nubarrones. Baimu encendió su computadora y envió esta portada de la revista Yorokobu de noviembre. Las manecillas del reloj, que esperaban, implacables, para estrangularlo si no llegaba a tiempo, tuvieron que cruzarse de brazos. La genialidad del ilustrador había humillado al miedo. Nada entonces fue más aterrador que la belleza de su obra."
Texto original: Mar Abad (Socia fundadora de Yorokobu)
1 yorum
Super cool, I bought it this week !!
Thank you very much @avaphics :))
very good!!
Yorum yapmak için Ücretsiz olarak giriş yapın veya katılın