Dziennik wdzięczności: wrzesień 2025

Carnet de gratitude : Septembre 2025

W tym miesiącu dochodzę do ostatnich stron dziewiątego szkicownika z mojego projektu Carnet de grateful.
Kiedy zacznę 10-tego, muszę wyprawić imprezę!

Często słyszę, że powinnam zrobić wystawę Carnet de grateful... Myślę o tym, ale nie mam jeszcze najlepszego pomysłu na prezentację moich stron, są to małe szkicowniki, myślę, że musiałabym wydrukować i oprawić niektóre wyróżniające się strony... Może sfilmować niektóre procesy... Ciekawie jest marzyć o ciekawym sposobie na wystawienie stron z Maison Legrand!

Cóż, będę Was informować na bieżąco o samym wydarzeniu albo o marzeniach. Tymczasem oto wrzesień z naszymi Potichatami i wieściami od małego Diego w jego nowym, cudownym domu.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o mojej praktyce szkicowania wdzięczności, pod koniec 2024 roku udzieliłam wywiadu blogowi Domestiki. https://www.domestika.org/en/blog/13539-stig-legrand-s-journey-turning-daily-gratitude-into-illustrated-masterpieces

Projekt ten jest publikowany co miesiąc, a dostęp do archiwum będzie możliwy od listopada 2021 r. w sekcji Projekty na moim profilu.

Szkicownik: Talens, Art Creation, 9x14cm, kolor Fresh Mint
Cienkopisy: UniPin w kolorze ciemnoszarym, jasnoszarym, czarnym, zakres rozmiarów od 0,03 do 0,5 - Cienkopisy kolorowe: Sakura Pigment
Pisaki pędzelkowe: Tombows AB1 na bazie wody, Kuretake Art & Graphic Twin, Koi by Sakura, pisaki pędzelkowe Pentel, pisaki artystyczne Faber-Castell Pitt
Korzystam także z Notatek, aby zapisywać to, co zauważę lub co chcę zapamiętać, a następnie publikować to na kolejnych stronach.
I oczywiście nie można zapomnieć o KOTACH, jako modelkach i asystentkach artystycznych, jak na przykład Hinata, przyglądająca się z bliska sesji zdjęciowej przed swoim zwyczajowym kocim bombardowaniem <3

Pierwszego września moje kwiaty urodzinowe były jeszcze całkiem świeże. Otrzymałam zdjęcia mojej wnuczki, wystrojonej na nowy rok szkolny. Wabisabi przytuliła jej główkę do swoich łapek i spokojnie spała.

Kiedy pierwszy raz usłyszałam śpiewającą Kovacs, urzekł mnie jej głos i dusza. Ugotowałam chrupiące tofu z ryżem i zielonym groszkiem, tylko dla siebie. Potem dodałam świeży kawałek i nowy wazon do mojego urodzinowego bukietu.

Mój piękny, pomarańczowy, olbrzymi kot Yuzu od dłuższego czasu ma problemy trawienne, więc zaczęliśmy podawać mu montmorylonit, który trochę pomaga. Moje kwiaty wyglądały wspaniale w promieniach światła... Miałam ciasto filo, które wymagało użycia, więc upiekłam kruszonkę jabłkową.

Pochwaliłem stanowisko Neila Younga <3 Mój iPhone był zbyt pełny, więc spróbowałem zrobić trochę miejsca i okazało się, że Amazon Music zużywa ponad 42 GB!
W rolce ręczników papierowych ukrył się zgrabny pająk. Niektóre moje kwiaty zaczęły opadać. Dostałam wieści i zdjęcia od małego Diego.

To byłyby urodziny mojej mamy, więc zadedykowałem jej wspaniały tort od utalentowanej przyjaciółki. Zamówiłem też prasę do tofu.

Tanuki kocha swoją matkę Hinatę, chodzi za nią i dużo z nią rozmawia. Chciałaby, żeby Hinata naprawdę ją rozumiała. Są prawie jak bliźniaczki.
Zobaczyłem fajną ilustrację Anthony'ego Machuca o nazwie Kodama. Uwielbiam wplatać w mój szkicownik grafiki stworzone przez sztuczną inteligencję, z moimi unikalnymi zniekształceniami i nierównymi liniami. Uzupełniłem też zapasy herbat ziołowych na cały tydzień. Ten napój został zaprojektowany przez przyjaciela, aby wspomóc mój organizm w detoksykacji.

Ten duży, bardzo mocny liść aralii japońskiej to ostatni element mojego bukietu urodzinowego. Uwielbiam jego kształt, kolor i siłę...
Po raz pierwszy zrobiłem marynowane jajka po koreańsku. Wydawały się bardzo obiecujące!
Mąż skończył pompować mój fotel z piłką szwajcarską. Teraz jest bardzo ładny, okrągły i sprężysty.

Marynowane koreańskie jajka wyszły IDEALNIE! Miały idealną konsystencję, a smak był przepyszny...
Potem dostałem wieści i zdjęcia od małego Diego. Weterynarz, który go badał, nie jest zbyt dobry, więc jego nowa matka szuka lepszej.

Tego ranka słuchałem płyt instrumentalnych Andre 3000.
Następnie, po zrobieniu zakupów świeżych owoców i warzyw, mogłem cieszyć się pierwszą od dawna mandarynką.

Dzień zacząłem od albumu Briana Eno.
Następnie podzieliliśmy się z Potichatami małymi brązowymi krewetkami, ale one zdecydowanie wolały te większe, różowe.
Na obiad przygotowałam śledzie z ziemniakami w oleju według przepisu Philippe'a Etchebesta. Są przepyszne, o wiele lepsze niż można sobie wyobrazić :-)

Tanuki usiadła obok mnie i wyglądała tak uważnie i poważnie, jest kochana <3
Zobaczyłem jednostronicowy samouczek dotyczący rysowania cieni, który wydał mi się dobry.
A na obiad znów ryba: kawałki pstrąga z ryżem furikake, tatin z cykorii, cukinią i pikantnym sosem z masła orzechowego.

Słuchałem muzyki klasycznej, odpoczywałem z nogami w górze, a obok mnie siedział Tanuki.
Widziałem zdjęcie przejrzystej wody autorstwa Miquette Giraudy, System 7, Gong, muzyka Steve'a Hillage'a...
Kiedy przeczytałem wiadomość „WYPADAJ Z AGGRO”, byłem zaintrygowany i spodobała mi się trafność przekazu (moi amerykańscy znajomi musieli odwracać słowa w tę i z powrotem, bo to nie jest typowe).

Słuchałem nowego albumu Arvo Pärta <3
Dostałem ziołowy koncentrat na moje zardzewiałe kostki.
Na aperitif zjadłem małe smażone rybki.
Wiadomości od Diego: miał zapalenie ucha w obu uszach, biedactwo.

Kiedy się obudziłem, zobaczyłem, że Miruku zajęła łóżko Tanukiego w naszym pokoju, ale cóż, czemu nie?
Przypadkiem usłyszałem o filmie „Sirāt” i poczułem silną potrzebę obejrzenia go. Ale to się nie udało... a może jednak?

O mój Boże! Udało mi się!
Poszedłem do kina po raz pierwszy od pięciu lat. Przez cały seans miałem na sobie maskę FFP2, a w kinie było tylko cztery osoby, łącznie ze mną. Siedziałem w pierwszym rzędzie, tuż pod ekranem, a ten film, „Sirāt” Ólivera Laxe, to istny hit. Dokładnie tak się czułem, gdy usłyszałem zwiastun.
To było wspaniałe, podnoszące na duchu i druzgocące.

Słuchałem coveru „Blue Monday” zespołu New Order w wykonaniu Matta Berningera. Mały żółty liść spadł obok mnie przez okno z akacji. To był sygnał jesieni. Widziałem mnóstwo zdjęć z rezydencji artystycznej i wystawy mojej przyjaciółki Estelle Monsterlune, Matta Konture i innych artystów, które prezentowały się w L'Orbise, galerii położonej daleko w Sewennach.

Słuchałem Elbow, uwielbiam tę płytę.
Potem mój przyjaciel Nicolas, który prowadzi duży ogród warzywny, owocowy i kwiatowy, zamieścił wpis o swoich kwiatach kosmosu i byłem zachwycony.
Dostałem uspokajające zdjęcia Diego bawiącego się swoimi nowymi zabawkami i wracającego do zdrowia.
A Gemini z Google uczcił koniec awarii swojego urządzenia, pisząc haïku, które uznałem za bardzo stosowne.

Ponownie posłuchałem Wielkich Minimalistów: Philipa Glassa, Arvo Pärta, Johna Cage'a...
Nasi Potichats Miruku i Kurumi bawili się i zapasali razem.
Znalazłem to logo dla Felines Against Fascism. Jest świetne i bardzo stosowne!

Miło trochę przespać! Nigdy nie śpię wystarczająco, więc to dla mnie ważne.
Na brunch jedliśmy wędzonego pstrąga ze świeżym koperkiem i różową rzodkiewką.
Kurumi spała na fotelu męża i pokazywała swój ładny mały brzuszek.
Miałam ochotę przyznać się do mojego zamiłowania do talku.

Tym razem to Nori skorzystała z fotela męża <3
Po raz pierwszy dostałem japoński majonez. Słuchałem Matta Berningera z Wilderado.
Wieczorem narysowałem stronę o Siracie i zjadłem jedną z moich pysznych babeczek z jagodami, które głęboko zamroziłem.

Tanuki usiadła obok mnie na łóżku, moja przyjaciółka Deer Bartok wysłała mi zdjęcia małego płaszczyka, który zrobiła dla małego Diego.
Gdy siedziałem przy komputerze, natknąłem się na tego niesamowitego ptaka jako wygaszacz ekranu.
Cały dzień naładowała energia nowa piosenka Davida Byrne'a "Everybody Laughs".

O, to dla mnie bardzo ważny dzień, ponieważ po latach wahania zdecydowałem się na aktualizację systemu operacyjnego mojego iPhone'a! Godzina!
Podjadałam cukierki lukrecjowe. Jestem uzależniona.
Wracając z apteki zauważyłem przepięknego oleandra.

Bardzo miło było odkryć każdą piosenkę z nowego albumu Feu!Chatterton <3
Tanuki siedział na akwarium i wpatrywał się bardzo uważnie w dół.
Ponieważ zrobiło się trochę chłodniej, schowaliśmy kołdrę pod poszwę i położyliśmy się spać wygodnie.

To był dzień quizu z HappyVisio i byłem w pierwszej dziesiątce!
W ogrodzie mojego przyjaciela Nicolasa widziałem bardzo kuszące łodygi rabarbaru, ale one rosną w Owernii, a ja pod Paryżem...
Nawet gdybym nie mógł tam pójść (bilety były wyprzedane), obejrzałem sztukę Virginie Despentes „WOKE”.

Kiedy nadeszła pora pobudki, przeciągnąłem się, obróciłem na drugi bok i znowu zasnąłem.
Później słuchałem Elbow.
Niestety, dowiedziałam się, że kot mojej przyjaciółki, Claudio, zdechł. Jej mama, Nina, napisała przepiękny hołd dla ich ukochanego kota.
Wieczorem włączyłam radio, do którego zaproszona była moja przyjaciółka Coralie Trinh Thi. Było zabawnie i bardzo ciekawie.

Cieszyłem się, że udało mi się skontaktować telefonicznie ze wszystkimi moimi najważniejszymi kontaktami medycznymi.
Diego dostał nową ulubioną zabawkę superbohatera.
Otrzymałem z Hiszpanii bardzo delikatne i pyszne ciasta.

Na brunch przekroiłam bardzo dużą bruschettę na pół i zrobiłam z niej kanapki z grillowanym serem i szynką, a na wierzchu położyłam smażone jajka (Croque-Madame).
Potem dowiedziałam się, że moja przyjaciółka Sabrina Calvo zamierza wydać nową książkę 9 października.
A Wabisabi postanowiła usiąść obok mnie na kanapie. Myślę, że to dla ciepła i ochrony, kiedy jej rodzeństwo ją nęka.

Śpiewałem z Future Islands piosenkę Spirit, klasykę z Maison Legrand.
Następnie nasze Potichaty okazały się bardzo zainteresowane owadem w ogrodzie. Nie przypominał on niczego, co widzieliśmy wcześniej. Dowiedzieliśmy się o nim wiele dzięki Google Lens i Wikipedii.
Wieczorem Hinata spróbowała wypić moją ziołową herbatę - przyciąga koty!

Badania krwi z samego rana! Potem zobaczyłem ładne zdjęcie Empuzy i dowiedziałem się trochę o jej gatunku.
Wieczorem zrobiłem onigiri ze świeżo ugotowanego na parze japońskiego ryżu, furikake, tuńczyka, koperku... i grillowałem gyoza.

Och! Moja przyjaciółka Deer Bartok, nowa mama małego Diego, zbudowała i zaprojektowała ten niesamowity domek/konbini! Niesamowite, ona jest taka utalentowana.
Dowiedziałem się, że mój ulubiony autor, Jeff Noon, wyda w maju przyszłego roku nową książkę: „Moon Over Brendle”

Hinata zawsze stara się pomagać mi w procesie rysowania, kładąc się w środku dostarczonego rysunku, jak najbliżej akcji.
Więc jest tu ze mną, żeby podziękować za zainteresowanie i miły feedback. Bardzo to doceniam <3