Daron Malakian
Daron Malakian
van rossiglori @rossiglori
- 86
- 4
- 0
(Automatisch vertaald uit Engels)
Introductie
Introduction
Wat gebeurt er als muziek in pigment verandert?
Deze aquarel is mijn visuele reactie op een van de meest snijdende, theatrale en emotioneel geladen gitaren in de alternatieve metalscene: die van Daron Malakian.
Vandaag wordt de gitarist van System of a Down 50 en viert hij de release van een nieuw album met zijn andere muzikale project, Scars On Broadway.
Bestaat er een betere gelegenheid om hem hulde te brengen?
Ik heb voor deze artiest gekozen omdat hij voor mij een enorme inspiratiebron is geweest en nog steeds is: vanwege de manier waarop hij speelt, componeert en emoties vormgeeft door middel van geluid.
Drie jaar geleden 'duwde' hij me zelfs - virtueel - om mijn gitaar weer op te pakken. Die herontdekking bracht me enorm veel vreugde, en dat heb ik aan hem te danken.
Bij het schilderen van Daron laat ik de kleur voor mij spreken: warme tinten op zijn gezicht en huid contrasteren met een koele, diepe achtergrond. Deze achtergrond representeert zijn muziek - tegelijk rauw en agressief, maar ook zoet, intiem en melancholisch.
Volgens eigen zeggen is hij een muzikant die speelt zoals een schilder schildert: de notenbalk is zijn doek, de gitaar zijn penseel.
Mijn eerste idee was om Daron Malakian af te beelden in tegenlicht, met een dramatische lichtrand die zijn silhouet omlijnt. Dat is een visueel effect waar ik enorm van hou.
Zijn lange, zwarte haar leent zich van nature voor dit soort belichting, waardoor er een sterk contrast ontstaat en de sfeer van het portret wordt versterkt.
Ik wilde ook dat hij zijn onafscheidelijke gitaar vasthield, bijna als een verlengstuk van zijn identiteit, en dat hij de toeschouwer direct, intens en boeiend aankeek.
Nadat ik de juiste fotoreferenties had verzameld, heb ik deze met behulp van Photoshop samengevoegd. Ik heb zorgvuldig verschillende elementen (houding, belichting, gezichtsuitdrukking, gitaar) samengevoegd om een aangepaste referentieafbeelding te maken die de essentie van het onderwerp vastlegde.
Dit ‘Frankenstein’-beeld werd de solide basis voor mijn schilderij.
Ik hoop dat dit eerbetoon u bereikt en dat u ervan geniet.
What happens when music turns into pigment?
This watercolor is my visual response to one of the most cutting, theatrical, and emotionally charged guitars in the alternative metal scene: Daron Malakian’s.
Today, the System of a Down guitarist turns 50 and celebrates the release of a new album with his other musical project, Scars On Broadway.
What better occasion to pay him tribute?
I chose this artist because he has been - and still is - a huge inspiration to me: for the way he plays, the way he composes, the way he sculpts emotions through sound.
Three years ago, he even “pushed” me - virtually - to pick up my guitar again. That rediscovery brought me immense joy, and I owe it to him.
In painting Daron, I let color speak for me: warm tones on his face and skin contrast with a cool, deep background, representing his music - at once raw and aggressive, yet sweet, intimate, and melancholic.
In his own words, he's a musician who plays the way a painter paints: the staff is his canvas, the guitar his brush.
My starting idea was to portray Daron Malakian in backlight, with a dramatic rim light outlining his silhouette, a visual effect I deeply love.
His long, black hair naturally lends itself to this kind of lighting, creating a strong contrast and enhancing the mood of the portrait.
I also wanted him to hold his inseparable guitar, almost as an extension of his identity, and to have a direct gaze, intense and engaging, toward the viewer.
Once I had gathered the right photo references, I combined them using Photoshop, carefully piecing together different elements (pose, lighting, facial expression, guitar) to create a custom reference image that captured the essence of the subject.
This “Frankenstein” image became the solid foundation for my painting.
I hope this tribute reaches you and that you enjoy it.
Benodigdheden
Supplies
Ik heb dit aquarelportret geschilderd op koudgeperst papier
I painted this watercolor portrait on cold pressed paper
Stap 1: Maskeervloeistof aanbrengen
Step 1: Applying Masking Fluid
Voordat ik met de aquarel begon, bracht ik maskeervloeistof aan op de plekken die ik zuiver wit wilde houden. Ik gebruikte maskeervloeistof selectief, alleen op een paar precieze plekken waar ik het zuiver wit van het papier wilde behouden; kleine plekjes die later lichtreflecties of contrastrijke punten zouden worden.
In plaats van een penseel heb ik het aangebracht met een liniaal (tiralinee), waarmee ik heldere, scherpe lijnen kon tekenen en de vloeistof zeer gecontroleerd kon aanbrengen.
Deze methode was perfect om de kleine highlights op de gitaar of het gezicht te behouden, vooral in een compositie waarin licht zo'n centrale rol speelt.
Door de maskeervloeistof spaarzaam en nauwkeurig te gebruiken, kon ik ervoor zorgen dat de natuurlijke helderheid van het papier op de juiste momenten naar voren kwam. Dat gaf het eindresultaat een extra vleugje contrast en energie.
Before starting with the watercolor, I applied masking fluid to the areas I wanted to preserve as pure white. I used masking fluid selectively, only in a few precise spots where I wanted to preserve the pure white of the paper, small areas that would later become light reflections or points of intense contrast.
Instead of a brush, I applied it with a ruling pen (tiralinee), which allowed me to draw clean, sharp lines and apply the fluid with great control.
This method was perfect for preserving the tiny highlights on the guitar or face, especially in a composition where light plays such a central role.
By using the masking fluid sparingly and precisely, I ensured that the paper’s natural brightness would emerge at just the right moments, giving the final piece that extra spark of contrast and energy.
Stap 2: Water aanbrengen
Step 2: Apply Water
Ik begon met het gelijkmatig bevochtigen van het hele vel aquarelpapier met schoon water.
Deze stap is essentieel bij de voorbereiding op de nat-in-nattechniek, waarbij de kleuren zacht en natuurlijk over het oppervlak mengen.
Mijn doel was om een eerste laag primaire kleuren aan te brengen, een chromatische basis die de compositie op een zachte manier zou doordringen en de sfeer van het schilderij zou helpen bepalen.
In de volgende stap ziet u hoe ik rood, blauw en geel heb toegevoegd en deze heb laten samensmelten en vloeien terwijl het papier nog volledig vochtig was.
Deze eerste, stralende wash zet de toon voor het hele stuk, als een onderstroom van gevoel die alles wat volgt ondersteunt.
I started by wetting the entire sheet of watercolor paper evenly with clean water.
This step is essential when preparing for a wet-on-wet technique, which allows colors to blend softly and naturally across the surface.
My goal was to lay down a first wash of primary colors, a chromatic base that would softly infuse the composition and help define the mood of the painting.
In the next step, you'll see how I introduced reds, blues, and yellows, letting them merge and flow while the paper was still fully damp.
This first, luminous wash sets the tone for the entire piece, like an undercurrent of feeling that supports everything else to come.
Stap 3 – Eerste wasbeurt
Step 3 – First Wash
Terwijl het papier nog nat was, begon ik met het aanbrengen van de eerste kleurlaag.
Ik gebruikte primaire kleuren als basis en voegde vervolgens twee aanvullende tinten toe waarmee ik graag werk:
Groengoud en sapgroen: beide hebben een lichtgevende, organische kwaliteit, vooral in achtergronden en overgangen.
De plaatsing van de kleuren was opzettelijk:
- Ik heb warme tinten (rood, geel, een vleugje groen en goud) op het gezicht en de huid gebruikt om warmte en leven in het onderwerp te brengen;
- Ik heb koelere tinten (blauw, sapgroen, een vleugje magenta) op de kleding en de achtergrond toegepast, waardoor deze gebieden naar voren kwamen en het contrast met de centrale figuur werd versterkt.
Dankzij het natte oppervlak begonnen de pigmenten op natuurlijke wijze samen te smelten en te vloeien, waardoor zachte overgangen en levendige onderlagen ontstonden die in latere stappen doorschijnen.
While the paper was still wet, I began laying down the first wash of color.
I used primary colors as a base, then introduced two additional tones that I often love working with:
Green gold and sap green: both of which offer a luminous, organic quality, especially in backgrounds and transitions.
The placement of the colors was intentional:
- I used warm tones (reds, yellows, touches of green gold) on the face and skin, to bring warmth and life to the subject;
- I used cooler hues (blues, sap green, hints of magenta) were applied to the clothing and background, helping to push those areas back and enhance the contrast with the central figure.
The pigments began to merge and flow naturally, thanks to the wet surface, creating soft transitions and vibrant underlayers that will shine through in later steps.
Stap 4 – Kleuren op papier aanbrengen
Step 4 – Apply Colors on Paper
Toen het papier helemaal droog was, ging ik over tot een meer gecontroleerde en doelbewuste aanbreng van kleur.
Deze fase markeert de verschuiving van vloeiende intuïtie naar gerichte intentie:
Ik begon vormen te vormen en gebieden te definiëren met behulp van geconcentreerde pigmenten, die ik rechtstreeks op het droge oppervlak aanbracht.
In plaats van de kleuren op het palet te mengen, laat ik ze direct op het papier mengen. Zo profiteer ik van de natuurlijke textuur van het oppervlak en de gelaagdheid van waterverf.
Met deze techniek kon ik:
- Versterk het contrast op belangrijke plekken zoals het gezicht en de kleding;
- Voeg diepte toe door verschillende tinten over de eerste wash aan te brengen;
- Begin met het modelleren van het licht en de schaduw die het portret zijn expressieve kracht geven.
Het resultaat is een eerste gevoel van stevigheid, terwijl toch de zachtheid en transparantie behouden blijven die aquarel zo expressief maken.
Once the paper was completely dry, I moved on to a more controlled and deliberate application of color.
This phase marks a shift from fluid intuition to focused intention:
I started to shape forms and define areas using more concentrated pigments, applied directly to the dry surface.
Rather than mixing my colors on the palette, I let them blend directly on the paper, taking advantage of the natural texture of the surface and the layering potential of watercolor.
This technique allowed me to:
- Reinforce contrast in key areas like the face and clothing;
- Add depth by layering tones over the initial wash;
- Begin sculpting the light and shadow that give the portrait its expressive power.
The result is a first sense of solidity, while still preserving the softness and transparency that make watercolor so expressive.
Stap 5 – Donkere kleuren aanbrengen
Step 5 – Apply Dark Colors
Nu komt het meest delicate en opwindende deel: het aanbrengen van de donkere kleuren die de essentie van het onderwerp vormen.
Om contrast en diepte te creëren zonder de afbeelding plat te maken, heb ik een neutrale tint gebruikt: een diepzwart met een vleugje rood.
Met deze combinatie kon ik het typische koude, doffe effect van puur zwart vermijden en kreeg ik in plaats daarvan een levendige duisternis die schaduwen tot leven brengt.
Met deze rijke toon begon ik het volgende te definiëren:
- De gelaatstrekken;
- De diepte van de blik;
- Volume van het figuur zelf.
In het haargedeelte verzachtte ik het zwart door het te mengen met andere kleuren. Ik verspreidde het voorzichtig in het wit van het papier om het randlichteffect te creëren dat ik vanaf het begin al in gedachten had.
Deze geleidelijke overgang van donker naar licht werd een van de belangrijkste elementen van het portret. Het voegde zowel drama als helderheid toe.
Here comes the most delicate and exciting part: applying the dark colors that shape the essence of the subject.
To create contrast and depth without flattening the image, I used a custom neutral tint, a deep black warmed with a hint of red.
This mix allowed me to avoid the typical cold, dull effect of pure black, giving instead a vibrant darkness that breathes life into shadows.
With this rich tone, I began to define:
- The facial features;
- The depth of the gaze;
- Volume of the figure itself.
In the hair area, I softened the black by blending it with other colors, carefully feathering it out into the white of the paper to recreate that rim light effect I had planned from the beginning.
This gradual transition between dark and light became one of the key elements of the portrait, adding both drama and luminosity.
Stap 6 – De achtergrond schilderen
Step 6 – Painting the Background
Om de compositie compleet te maken, schilderde ik de achtergrond in koele kleuren.
Deze keuze was bewust: door de warme tinten van het gezicht te omringen met een koelere sfeer, kon ik het contrast versterken en het centrale figuur nog meer laten opvallen.
De koele tinten zorgen ervoor dat de achtergrond meer diepte krijgt, terwijl de warmte van de huid en de intensiteit van de blik naar voren komen.
Ik gebruikte deze fase ook om het randlichteffect te versterken: door zorgvuldig rondom Darons haar te werken, liet ik de koele achtergrond het silhouet definiëren zonder harde contouren te gebruiken.
De achtergrond wordt zo meer dan een decor, maar een lichtbron, een visuele spanning, een tegenwicht dat de emotie van het portret omlijst.
To complete the composition, I painted the background using cool colors.
This choice was intentional: by surrounding the warm tones of the face with a cooler atmosphere, I was able to enhance the contrast and make the central figure stand out even more.
The cool tones helped push the background into depth while bringing forward the warmth of the skin and the intensity of the gaze.
I also used this phase to reinforce the rim light effect: by working carefully around Daron's hair, I allowed the cool background to define the silhouette without using harsh outlines.
The background thus becomes more than a setting, it becomes a light source, a visual tension, a counterbalance that frames the emotion of the portrait.
Stap 8 – Laatste hand
Step 8 – Final Touches
Om het schilderij af te maken, voegde ik de laatste details toe, zoals de hals van de gitaar. Ik schilderde deze met veel zorg, om precisie en vloeiende lijnen te creëren zonder de algehele spontaniteit van het stuk te verliezen.
Toen deze elementen op hun plek zaten, verwijderde ik de maskeervloeistof, waardoor de bewaarde witte delen van het papier eronder zichtbaar werden.
Deze laatste stap bracht alles samen en voegde ritme en helderheid toe aan de compositie. Het is te vergelijken met de laatste noten van een liedje die blijven hangen nadat de muziek is afgelopen.
To bring the painting to completion, I added the final details, like the neck of the guitar, which I painted with care to balance precision and fluidity without losing the overall spontaneity of the piece.
Once those elements were in place, I removed the masking fluid, revealing the preserved whites of the paper beneath.
This final step tied everything together, adding rhythm and clarity to the composition, like the closing notes of a song that lingers even after the music ends.
0 opmerkingen
Log in of doe gratis mee om te reageren