Nowe ziemie, stare lęki.

New lands, old fears.

To mieszanka moich najnowszych prac. Nie wiem, czy to ewolucja, czy eksperyment. Badam i staram się poznać więcej narzędzi, odchodząc nieco od utartego stylu bardziej ortodoksyjnego kolażu cyfrowego, który tworzyłem do tej pory. Myślę, że stąd wziął się tytuł, który nadałem: „nowe ziemie”, nowe tereny, do których się udaję, gdzie szukam innych kolorów, innych kształtów i „starych lęków”, bo tak, przyjacielu, gdziekolwiek pójdziesz, fizycznie czy w swoim kreatywnym wymiarze, twoje lęki pójdą z tobą.
W moim przypadku eksploracja napawa mnie ogromnym poczuciem niepewności, opuszczając swoją wygodną norę i dzieląc się ze światem tym, co się tam odkryło. Zawsze dręczą mnie wątpliwości, czy nie rozpraszam się na terytorium, które do mnie nie należy, czy nie poświęcam czegoś w rodzaju „swojej esencji”, jeśli coś takiego istnieje.

Zawsze myślę o kwestii stylu: czy powinien być jednorodny, rozpoznawalny, płynny, bez wahań? Czy można być eklektycznym? Czy można eksperymentować, zmieniać i wypróbowywać nowe języki, których się nie opanowało, nie gubiąc się po drodze? Odpowiedź brzmi: tak, oczywiście, można i wierzę, że to właśnie na tej ścieżce zostaną ci objawione odpowiedzi.