Intieme cartografie
Cartografia Íntima
van Nádia Regina Almeida Manzon @nadia_noticia
- 204
- 4
- 2
(Automatisch vertaald uit Portugees)
Introductie
Introdução
Het project "Intieme Cartografie" is ontstaan vanuit mijn persoonlijke ervaring met de overgang, een fase die voor veel vrouwen even natuurlijk als onbekend is. Naast het omgaan met hormonale problemen en tientallen fysieke klachten die van invloed zijn op mijn dagelijkse activiteiten, zoals terugkerende migraine, werd ik op middelbare leeftijd geconfronteerd met de noodzaak om mezelf professioneel opnieuw uit te vinden. Emotionele problemen die voortkwamen uit het zogenaamde Lege Nest Syndroom, waarbij tieners zich voorbereiden op een eigen leven, en het verouderingsproces vereisten aanpassingen, veel analyse en een herformulering van mezelf. Collage leek de perfecte allegorie om dit moment uit te drukken. Ik bracht zorgvuldig beschilderde en afgedrukte papierfragmenten samen, afkomstig van experimenten die ik tijdens Domestika-cursussen had geleerd, om een subjectieve, zeer persoonlijke, intuïtieve en poëtische kaart te vormen. Ik gebruikte cartografie, een discipline die kunst en wetenschap combineert om kaarten te maken en geografische ruimtes weer te geven, als een manier om deze fase, vol twijfels, taboes en vooroordelen, maar ook vol wedergeboorte, transformatie en eigenliefde, tot uitdrukking te brengen. Merk op dat ik de stukken die landen vertegenwoordigen niet met een schaar heb geknipt, maar met mijn eigen handen, alsof ik delen van mezelf uit elkaar scheurde om de identiteit te vormen die uit deze hele ervaring naar voren komt. Het kleurenpalet – van de blauwe achtergrond die het oneindige raadsel van het leven oproept tot het rood dat vrouwelijkheid symboliseert, afgewisseld met de kleur zwart, zo vaak geassocieerd met dualiteit (rouw, dood en mysterie, tegelijkertijd macht, elegantie en verfijning) – is diep persoonlijk en weerspiegelt mijn perspectief op de menopauze en de rol van volwassen vrouwen in een maatschappij die jeugd waardeert en onrealistische schoonheidsnormen stelt.
O projeto "Cartografia Íntima" foi concebido a partir da minha experiência pessoal de entrar na menopausa, uma fase tão natural quanto desconhecida por muitas mulheres. Além de lidar com aspectos hormonais e dezenas de sintomas físicos que impactam atividades regulares do cotidiano, como crises recorrentes de enxaqueca, ao ingressar na chamada meia idade me deparei com o imperativo de ter de me reinventar profissionalmente. Questões emocionais decorrentes da chamada Síndrome do Ninho Vazio, quando os filhos adolescentes se preparam para voar em suas próprias vidas, e o processo de envelhecimento exigiram adaptações, muita análise e uma reformulação do meu próprio eu. A colagem me pareceu a alegoria perfeita para expressar esse momento, juntando fragmentos de papeis cuidadosamente pintados e impressos a partir de experimentações que aprendi em cursos do Domestika como a formar um mapa subjetivo, muito pessoal, intuitivo e poético. Utilizei a cartografia, enquanto disciplina que envolve arte e ciência para produzir mapas e representar espaços geográficos, como uma forma de expressão dessa fase envolvida em dúvidas, tabus e preconceitos, mas também em renascimento, transformação e amor próprio. Observe que não usei tesoura para cortar os pedaços que representam países, mas minhas próprias mãos, como quem rasga partes de si para compor a identidade que emerge de toda essa vivência. A paleta de cores - do fundo azul que remete ao infinito enigma da vida ao vermelho que simboliza a feminilidade, permeados com a cor preta, tão atribuída à dualidade (luto, morte e mistério, ao mesmo tempo poder, elegância e sofisticação), é muito pessoal, relacionada à minha visão da menopausa e do papel da mulher madura numa sociedade que valoriza a juventude e exige padrões de beleza irreais.
Benodigdheden
Suprimentos
Het hele creatieve proces voor het project "Cartografia Íntima" verliep analoog. Ik begon met het hergebruiken van papier dat ik met waterverf en acrylverf had beschilderd en handmatig had bedrukt met schuim- en rubberrollers. De papiersoorten variëren in textuur en dikte: sulfietvellen, perkamentpapier, oude kranten en zelfs koffiefilters, die op zichzelf de vrouwelijke rol in huis vertegenwoordigen, de vrouw als verzorger en een fundamentele figuur in de huiselijke context, die verband houdt met het feit dat ik tien jaar lang formeel ben gestopt met werken om me aan mijn gezin te wijden. Ik merk ook op dat zowel de koffie als de krant mijn identiteit als journalist oproepen, onderdeel van mijn professionele loopbaan, maar die op zichzelf niet kunnen overbrengen wie ik ben. Ik heb ook kleurpotloden (Polychromos van Faber Castell en Caran D'Ache) en Uni Pin Fine-pennen gebruikt voor details, evenals lijm en spuitverf. Naast de eerder genoemde papieren heb ik calqueerpapier gebruikt om de planisfeer te schetsen. Ik gebruikte hiervoor een oude afbeelding die ik online had opgezocht. Zo wilde ik ideeën en inspiratie opdoen voor het maken van mijn eigen denkbeeldige kaart.
Todo o processo de criação do projeto "Cartografia Íntima" foi analógico. Comecei por resgatar papeis que havia pintado com aquarelas e acrílicos e impresso manualmente com rolos de espuma e borracha. Os papeis são de textura e gramaturas variadas: folhas de sulfite, papel manteiga, jornais antigos e até filtros de café, que por si representam o papel feminino no lar, a mulher como cuidadora e figura fundamental no contexto doméstico, o que está ligado ao fato de eu ter deixado de trabalhar formalmente para me dedicar à família durante uma década. Observo também que tanto o café quanto ao jornal remetem à minha identidade como jornalista, parte da minha trajetória profissional, mas que, sozinha, não pode traduzir quem sou. Utilizei ainda lápis de cor (Polychromos, da Faber Castell e Caran D´Ache) e canetas Uni Pin Fine para detalhes, bem como cola e tinta spray. Além dos mencionados papeis, utilizei papel vegetal para esboço do planisfério em imagem antiga pesquisada na Internet, para ter ideia e inspiração para compor meu próprio mapa imaginário.
"Intieme cartografie"
"Cartografia Íntima"
Ik studeerde af in de journalistiek in 1993, toen ik voor het eerst moeder werd (ik heb drie kinderen van 32, 19 en 16 jaar). Na twintig jaar als verslaggever, redacteur en persvoorlichter te hebben gewerkt, besloot ik mijn formele baan op te zeggen om me aan mijn gezin te wijden. Destijds kampten we met gezondheidsproblemen waardoor ik thuis moest blijven om onze maaltijden te bereiden en dagelijkse taken uit te voeren, naast vele andere verantwoordelijkheden. Ik begon toen met het schrijven van korte verhalen, publiceerde er een aantal in bundels, schreef een roman, beoefende fotografie en ontdekte de website van Domestika, waar ik verschillende cursussen begon te volgen die verband hielden met mijn interessegebieden, met name illustratie. Op 51-jarige leeftijd kwam ik op een zeer moeilijke manier in de overgang, vol twijfels en onzekerheden. Ik ben nu 54, ver van de arbeidsmarkt, en hormonale problemen vormen nog steeds een grote uitdaging, met behoorlijk zware fysieke en emotionele gevolgen. Om dit proces beter te begrijpen, begon ik onderzoek te doen en erover te lezen, maar de behoefte om de theorie te overstijgen bracht me tot het collageproject "Cartografia Íntima" (Intieme Cartografie), waarbij ik gebruik maakte van zeer eenvoudige druktechnieken zoals monotype en andere experimenten met materialen die ik thuis had, waaronder gerecyclede materialen zoals oude kranten en koffiefilters. Ik denk dat kunst me veel heeft geholpen, niet alleen als een vorm van expressie en voldoening, maar ook, zou ik kunnen zeggen, als een soort therapie. Ik wil iedereen bedanken die genereus zijn of haar kennis heeft gedeeld, waardoor ik zo ver ben gekomen. Dank jullie wel! Voor degenen die kunst als therapie willen proberen, raad ik aan om te beginnen met zeer eenvoudige technieken, zonder te veel van jezelf te eisen of te veel pretenties te hebben, en te streven naar de grootst mogelijke openheid, zodat je door middel van artistieke expressie nieuwe perspectieven op jezelf, anderen en het leven kunt ontwikkelen – perspectieven die je zeker zullen helpen om te gaan met uitdagende situaties op elke leeftijd (en elk geslacht), resulterend in bevrijding, creativiteit en vrede.
Sou jornalista formada em 1993, quando fui mãe pela primeira vez (tenho três filhos de 32, 19 e 16 anos de idade). Após duas décadas atuando como repórter, editora e assessora de imprensa, decidi pedir demissão do emprego formal para me dedicar à família porque na época estávamos passando por uma situação de problemas de saúde que exigiam minha presença em casa, para preparar nossas refeições e cuidar das tarefas do cotidiano, entre muitas outras funções. Comecei, então, a escrever contos, publiquei alguns em coletâneas, escrevi um romance, pratiquei fotografia e conheci o site Domestika, quando comecei a fazer vários cursos relacionados às minhas áreas de interesse, em especial a ilustração. Aos 51 anos entrei na menopausa de uma forma bem difícil, povoada de dúvidas e inseguranças. Atualmente estou com 54 anos, longe do mercado de trabalho e as questões hormonais ainda são um grande desafio, com consequências físicas e emocionais bastante exigentes. Para entender melhor esse processo comecei a pesquisar e ler sobre o assunto, mas a necessidade de transcender a teoria me fez conceber o projeto de colagem "Cartografia Íntima", a partir de técnicas muito simples de estampagem como a monotipia e outras experimentações como os materiais que tinha em casa, inclusive reciclados, como jornais velhos e filtros de café. Acho que a arte tem me ajudado muito, não só como forma de expressão e satisfação como também de, posso dizer, uma espécie de terapia. Gostaria de agradecer a todos que generosamente compartilharam seus saberes que me permitiram chegar até aqui. Obrigada! A quem quer tentar a arte como terapia, aconselho a começar por técnicas muito simples, sem exigir muito de si nem muita pretensão, tentando a maior abertura possível para que, por meio da expressão artística, consiga desenvolver novos olhares para si mesmo, para o próximo e para a vida, olhares que certamente vão ajudar a lidar com situações desafiadoras em qualquer idade (e gênero), resultando em libertação, criatividade e paz.
2 opmerkingen
Ik voel dit werk diep. Het is ontroerend en prachtig. Ik voel mee met en herken de gevoelens en emoties die ik via het kunstwerk ervaar. 🩷
@parhodes1 Het is heel fijn om te horen dat het werk je geraakt heeft. Ik waardeer je reactie en je aandacht; het is een aanmoediging om op deze weg door te gaan. Dank je wel!
Log in of doe gratis mee om te reageren