Mi proyecto del curso: Introducción a la fotografía callejera
Mi proyecto del curso: Introducción a la fotografía callejera
van ivan_89oc @ivan_89oc
- 143
- 7
- 2
LA VIDA ES SUEÑO
El mundo necesita soñadores: cuando la calle es una inmensa habitación
La calle es uno de los escenarios donde se transcribe gran parte de la vida individual y colectiva de una ciudad. En la calle se vive, se goza, se baila, se odia, se ama, se sufre, se trabaja y, también, se duerme. Sí, se duerme y se sueña. La escritora Anaís Nin dijo que los sueños son necesarios para la vida, y la diplomática Eleanor Roosevelt visionó que el futuro pertenece a quienes creen en la belleza de los sueños. “Sueño mi pintura y pinto mi sueño”, coloreó Vincent van Gogh, el artista que se cortó la oreja de puro rencor. Por su parte, el filósofo Henry David, más sereno, apunto que los sueños son las piedras angulares de nuestro carácter.
El sueño, ¿qué es el sueño? Podría decirse que es una parte integral de la vida, una necesidad biológica que nos permite recuperar fuerzas, reponer las funciones físicas y hasta sicológicas para un buen rendimiento. El cuerpo en su faena diaria se desgasta, pierde energías y, por ende, debe descansar, reponerse.
Y para dormir, cuando el sueño ataca no hay cuerpo ni piel que lo resista. Es, quizás, por ello que cuando recorremos las calles de las ciudades podemos ver a personas que duermen a pierna suelta sobre el gramado de un parque, en plazuelas, cajeros, etc. Ahí descansan posiblemente después de un duro trabajo o una trasnochada.
Pero esta actitud de dormir en la intemperie puede significar, también, parte de la idiosincrasia peruana. Así somos los peruanos. Se podría decir inclusive que es un comportamiento colectivo. Basta con ir a un parque, a una plazuela o a un mercado y no faltará alguien que esté, placenteramente, en los brazos de Morfeo.
Por eso cuando esté en la calle y alguien duerma, recuerde no hacer bulla, porque podrían despertarlo. Dejarlos dormir, descansar, soñar.
2 opmerkingen
Hallo @ivan_89oc !
Hartelijk dank voor het volgen van de cursus en het indienen van uw project.
Ik vind het heel leuk hoe je het concept hebt gevonden en hoe de afbeeldingen met elkaar verbonden zijn.
Het is ongetwijfeld een thema dat, ondanks dat het eenvoudig is, veel zegt over de manier van leven van een samenleving.
En haar foto's, omdat ze over het algemeen open zijn, staan ook vol met representatieve tekenen van die samenleving - daarom is het een werk dat een goede overgang maakt tussen het persoonlijke en het documentaire.
Wat de foto's betreft, denk ik dat er maar één afzonderlijk niet zo goed werkt, maar de set is erg goed.
Op foto 5 is het onderwerp te verward met de achtergrond en gaat de impact van de boodschap verloren. Ook is de achtergrond te licht ten opzichte van het hoofdonderwerp, wat het lezen bemoeilijkt.
In de foto's die je door glas maakt (een hulpmiddel dat ik erg goed vind), denk ik dat het een iets meer contrastbehandeling waard is, omdat het glas de afbeeldingen een beetje vervaagt.
En ik hou ook van de manier waarop je meer open shots afwisselt met bijna abstracte details, zoals 1, 2, 8 en 9, wat mijn favorieten zijn.
Gefeliciteerd, ik hoop dat je het project blijft ontwikkelen!
@gustavominas Hartelijk dank voor uw opmerkingen. Ik waardeer en waardeer je werk enorm. De cursus was erg interessant en zeer nuttig, enkele twijfels werden weggenomen en bovenal maakte het me nieuwsgierig om scènes met dramatisch licht, reflecties te verkennen en ik vond het erg leuk.
Bedankt voor het advies en alles wat tijdens de cursus is geleerd. Ik heb er geen spijt van dat ik het heb genomen. Sterk aanbevolen. Bedankt.
Log in of doe gratis mee om te reageren